
ایذه در اکثر منابع دوره اسلامی، با نام ایذج ذکر شده است. در کتیبههای نقش برجسته های اشکفت سلمان که مربوط به دوره عیلام است، نام ایذه آپاپیر یا آجاپیر ذکر شده است. در دوره هخامنشی نیز این شهر بازمانده عیلامیان بود و با عنوان الیمایی خوانده میشد.
بیشتر بدانیم
مردم این شهر دارای صنایع دستی مربوط به این قومیت هستند. قالیهای بختیاری با نقشهایی چون بز کوهی، کب،و گل و بوته در این شهر بافته میشود. همچنین از صنایع دیگر میتوان به گلیمبافی، نمدمالی، گیوهدوزی، چوقابافی، شیر سنگی تراشی و... اشاره کرد.
بیشتر بدانیم
ایذه منطقهای بختیارینشین است و مردم آن از طوایف بختیاری هستند. بنابراین مطابق آداب و رسوم بختیاری زندگی میکنند. مردم این شهر در مراسمهای عروسی و عزاداری خود رسوم بختیاری را اجرا میکنند.
بیشتر بدانیمتاریخچه شهرستان ایذه
شهر ایذه از روزگار باستان تا امروز به نامهای ایزج، ایذه، اوجا، آیاپیر، آنزان، انشان، ایگه، اریگ، ایج، مالمیر و مال امیر خوانده شده است. همچنین میگویند در دوران عیلامی به شهر ایذه «آنزان» میگفتند و بعدها به «اینز» و «ایزج» و «ایزه» تبدیل یافته است. به عقیده برخی از محققان این شهر در هزاره سوم پیش از میلاد «انزان» نامیده میشد و مرکز ایالت انزان بوده است. میتوان ایذه را تغییر شکل یافته «انزان» عیلامی نیز دانست.
مکانهای ما
-
آبشار شیوند
شیوند ایذه بهشتی پنهان در پس آب های فراوان دریاچه سد کارون ۳ است که تاکنون بکر و دست نخورده باقی مانده است. روستاهای شیوند…
اشکفت سلمان
محوطه باستانی اشکفت سلمان بزرگترین خط نوشته میخی ایلام نو در اشکفت سلمان (نیایشگاه تاریشا) قرار دارد. اشکفت سلمان در جنوب ایذه واقع شده و…
پل تاریخی شالو
پل تاریخی شالو از جمله آثار قدیمی شهرستان ایذه و استان خوزستان است. این پل از دو ستون بلند و مستحکم و دو طناب ضخیم…
امپراطوری از ایذه
«کمبوجیه اول» حاکم سرزمین «انشان» (ایذه کنونی) بود که با «ماندانا» شاهدخت «مادها» ازدواج کرد و حاصل این ازدواج به دنیا آمدن فرزندی به نام «کوروش» بود. که بعدها بر بخش بزرگی از جهان شناخته شده آن زمان فرمانروایی یافت.
منبع : اپرواطوری هخامنشیان پیربرایان
جدیدترین اخبار ایذه
-
21 نوامبر
غذاهای محلی
ادامه..غذا عامل مهمی در زندگی انسانها است و مردم هر منطقه خوراک و شیوهٔ پختوپز مخصوص به خود را دارند. تفاوتهای موجود در غذاهای هر
-
21 نوامبر
زبان و ادبیات
ادامه..در قرون گذشته، به دلیل مقتضیات زندگانی بختیاری ها، ادبیات سرزمین بختیاری بیشتر در قلمرو «ادبیات شفاهی و عامیانه» شکل گرفته است.